W leczeniu grzybicy międzypalcowej, poza specjalistycznymi preparatami farmakologicznymi wykorzystuje się również domowe sposoby. Jednym z nich jest stosowanie środków przeciwgrzybiczych dostępnych bez recepty, które zmniejszają ryzyko rozwoju infekcji. Zalecane są one przede wszystkim osobom najbardziej narażonym na zakażenie W takim przypadku efekt tego ostatniego można znacznie wzmocnić. Zwykle nie warto czekać na szybkie wyniki leczenia. Leczenie domowe i domowe sposoby na grzybicę, często zajmują 2-3 miesiące. Najczęściej stosowane domowe sposoby na grzybicę paznokcia to antyseptyki. Są to: kwas borowy, jod, zieleń brylantowa, nadmanganian potasu, soda, Domowe sposoby na zakażenie grzybicze gardła. Należy pamiętać, że grzybica migdałków i gardła wymaga od pacjenta szczególnej troski o higienę jamy ustnej. Grzybica w gardle będzie ponadto powracać, jeśli pacjent nie będzie wspomagać leczenia zmianą stylu życia, w tym np. ubogocukrową dietą przeciwgrzybiczą. Nie istnieją również domowe sposoby na grzybicę przełyku. Płukanki z wyciągami z ziół pomogą jedynie wtedy, gdy grzybicy przełyku towarzyszy grzybica jamy ustnej. Istotnym elementem terapii kandydozy przełyku jest leczenie współistniejących schorzeń i stanów chorobowych, w tym niedożywienia, infekcji wirusowych oraz cukrzycy. Grzybica pachwin - domowe sposoby Wielu pacjentów, którzy zauważają u siebie pierwsze objawy grzybicy pachwin, szuka sposobów na poradzenie sobie z nimi na własną rękę. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku takich schorzeń jak właśnie grzybica pachwin, leki bez recepty czy zastosowanie jakichkolwiek ziół, nie przyniosą Gryzienie pokarmu z pochyloną głową w jedną stronę. Powolne gryzienie pokarmu. Intensywne ślinienie się kota. Przyjmowanie większej ilości wody niż zwykle. Wypadanie zębów u kota – w skrajnych przypadkach. Syczenie na jedzenie. Nieleczone zapalenie dziąseł kota może doprowadzić do szybkiej utraty wagi. NkG3. Co to jest grzybica? Grzybica skóry to choroba wywołana przez grzyby chorobotwórcze tzw. dermatofity lub drożdżaki. Najczęściej odpowiedzialne za grzybicę u psów są odpowiedzialne grzyby z rodzaju: – Microsporum canis; – Micorsporum gypseum – Trichophyton mentagrophytes. Zmiany grzybicze dotyczą nie tylko skóry ale również sierści. Leczenie grzybicy może być bardzo tanie i skuteczne za pomocą naturalnych metod. Jak można zarazić się grzybicą? Grzybicą można zarazić się: – od chorych ludzi (najczęściej), – od zakażonych zwierząt (rzadko), – przez kontakt ze skażoną glebą (stosunkowo najrzadziej). Grzyby typowo ludzkie (antropofilne) Grzybicą możemy zarazić się od chorych ludzi poprzez kontakt bezpośredni (np. zmian skórnych u osoby zakażonej) lub pośrednio (np. nosząc buty osoby zakażonej, korzystając ze wspólnej łazienki, w łaźni, na basenie). Zakażenie grzybami typowymi dla ludzi, określane także mianem „grzybica antropofilna” to najczęściej spotykana postać grzybicy. Grzyby typowe dla zwierząt (zoofilne) Źródłem grzybów chorobotwórczych mogą być również zakażone zwierzęta (mówimy wtedy o grzybicy odzwierzęcej). W mieście najczęstszymi przenosicielami grzybów odzwierzęcych są koty i psy. Na wsi grzybami odzwierzęcymi można zarazić się ponadto od bydła, trzody i koni. W przypadku zauważenia na skórze zwierzęcia ognisk złuszczających i sączących z wypadaniem sierści, należy unikać bezpośredniego kontaktu z chorym zwierzęciem, odizolować je od innych osobników oraz wezwać weterynarza, który zwierzę zbada i zaleci odpowiednie leczenie. Zapamiętaj: Jeżeli zauważysz zmiany zapalne i wypadanie sierści na skórze swojego pupila, udaj się do weterynarza holistycznego zanim zakażenie rozszerzy się na inne zwierzęta i opiekujących się nimi ludzi! Największe ryzyko infekcji: – szczenięta, – psy o osłabionej odporności organizmu najczęściej spowodowane: * antybiotykami * chorobami * toksynami z niewłaściwej diety * składniki znajdujące się w komercyjnych karmach, takich jak: # Etoksychina # Sztuczne barwniki spożywcze # Chemiczne konserwanty # Ziarna genetycznie zmodyfikowanych roślin takich jak soja i kukurydza # Alfatoksyny # Białka z mięsa pochodzącego od zwierząt karmionych GMO, antybiotykami, hormonami wzrostu itp. – czynniki środowiskowe takie jak: * pestycydy i herbicydy * chemiczne środki do zwalczania pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych * produkty chemiczne stosowane w gospodarstwie domowym * środki do pielęgnacji sierści i psich zębów zębów zawierających szkodliwe substancje – szczepienia – leki steroidowe i niesteroidowe. Silny układ odpornościowy psa jest w stanie lepiej bronić się przed inwazją grzybów. Objawy grzybicy. Typowe objawy grzybicy obejmują: – Sierść * przerzedzenie – Skóra * zaczerwienione, swędzące ogniska, które stopniowo się powiększają. W ogniskach tych, szczególnie na ich brzegu, można zazwyczaj zauważyć złuszczający się naskórek, który przypomina otręby oraz drobne pęcherzyki wielkości główki szpilki, wysypki. * świąd * podrażnienie Niektóre z objawów grzybicy są podobne do autoimmunologicznych chorób, innych chorób bakteryjnych, demodectic skóry – ale okrągła wysypka zwykle wskazuje na grzybicę. Łagodne przypadki grzybicy można usunąć w dwa tygodnie przez zastosowanie miejscowego leczenia. Leczenie ciężkich przypadków może trochę potrwać i będzie wymagało także leczenia wewnętrznego. Grzyby mogą żyć w: – wilgotnych obszarach skóry – pościeli – odzieży – ręcznikach – dywanach – wykładzinach – obrożach, szelkach, smyczach Mycie i spryskiwanie organicznym octem jabłkowym pomoże zabić grzyba występujących na tych przedmiotach. Ocet jabłkowy nie jest toksyczny dla psów. W ciężkich przypadkach trzeba będzie pozbyć się niektórych z tych rzeczy. Konwencjonalne zabiegi – powód aby powrócić do naturalnych metod terapii. W bardzo ciężkich przypadkach grzybicy chemiczne leki mogą być jednak konieczne ale najpierw trzeba wypróbować metody medycyny holistycznej lub też połączyć obie terapie. Możesz to zrobić z pomocą weterynarza holistycznego. Konwencjonalne metody leczenia grzybicy mają wiele skutków ubocznych – od łagodnych do ciężkich niekiedy kończących się nawet śmiercią zwierzęcia. Poniżej przedstawiam kilka przykładów konwencjonalnych leków i związanych z nimi działań niepożądanych. Flukonazol Możliwe skutki uboczne: mogą wystąpić objawy ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, wzdęcia, bóle brzucha, biegunka. Bóle i zawroty głowy. Wysypka skórna. Zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka. Ketokonazol Możliwe skutki uboczne: zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, brak łaknienia, zaparcia. Bardzo rzadko ujawniają się objawy uszkodzenia wątroby, żółtaczka, ciemna lub bursztynowa barwa moczu, utrata łaknienia, jasna barwa kału, uczucie zmęczenia, osłabienie. Reakcje nadwrażliwości: gorączka, dreszcze, świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy. Rzadko: bóle głowy, zawroty głowy, parestezje (zaburzenia czucia), senność, światłowstręt, małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi), zmniejszenie liczby krwinek białych, niedokrwistość hemolityczna (anemia). Terbinafina Możliwe skutki uboczne: zaburzenia żołądkowo-jelitowe (uczucie pełności, utrata apetytu, nudności, ból brzucha o niewielkim nasileniu, biegunka, zaburzenia smaku). Ponadto mogą wystąpić reakcje skórne, żółtaczka, zapalenie wątroby, ból i zawroty głowy, znużenie, zmiany obrazu krwi. Gryzeofulwina Wśród licznych działań ubocznych stosowania gryzeofulwiny wymienić należy przede wszystkim zaburzenia neurologiczne, a wśród nich: bóle głowy zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego takie jak: zapalenie jamy ustnej i języka, nudności, wymioty, biegunka, uszkodzenia wątroby i nerek, uczulenie na sam lek jak i pozostałe składniki preparatu przejawiające się: wysypką, rumieniem wielopostaciowym, zmiany w składzie krwi: leukopenia (czyli niedobór białych ciałek krwi), monocytoza (przekraczająca normę ilość monocytów we krwi), nadwrażliwość na światło, przejściowa utrata białek (albumin) z moczem, znane są także dane o negatywnym wpływie gryzeofulwiny na materiał genetyczny czyli DNA (działanie genotoksyczne), mogące prowadzić do wystąpienia w nim zmian czyli mutacji (działanie mutagenne). Leki naturalne Najlepszym lekiem naturalnym jest taki środek, który będzie działał na trzech płaszczyznach: – łagodził istniejące zmiany skórne – nie będzie obciążał organizmu dodatkowymi toksynami – będzie wzmacniał układ odpornościowy psa, poprzez zapewnienie wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Na pewno nie będzie to sucha karma. Miejscowe naturalne środki zaradcze Pamiętaj proszę, że grzybica jest zaraźliwa. Należy więc stosować gumowe rękawice podczas stosowania środków na skórę dotkniętą zmianami. Do kuracji staraj się używać w miarę możliwości organicznych produktów. Leczenie miejscowe powinno być połączone z odpowiednią dieta wzmacniającą odporność organizmu. Sok Aloe Vera * Sok Aloe Vera ma działanie przeciwzapalne, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe * Stosując go miejscowo użyj wacika zamoczonego w soku z aloesu; wcieraj delikatnie w chore miejsca. Zabieg powtarzaj 2 – 3 razy dziennie. * Sok z liści aloesu można stosować na zmienioną chorobowo skórę bez obawy o spowodowanie bólu * Używaj tylko 100% czystego, naturalnego soku lub żelu aloesowego przeznaczonego do spożycia przez ludzi Organiczny ocet jabłkowy Organiczny, niepasteryzowany i niefiltrowany ocet jabłkowy ma działanie antybakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe. Stosowanie miejscowe – wacikiem umoczonym w roztworze smarować zmienioną chorobowo skórę 2 – 3 razy dziennie. Nie stosuje się na uszkodzona skórę – otwarte zmiany chorobowe ponieważ ocet może spowodować szczypanie i ból Nagietek Nagietek posiada doskonałe właściwości przeciwzapalne, przeciwgrzybicze i ułatwiające gojenie. Można stosować maść lub krem nagietkowy lub olejek eteryczny – 10 kropel olejku zmieszanego z łyżeczką oliwy z oliwek. Nie należy stosować nie rozcieńczonego olejku. Unikać kontaktu z oczami i błonami śluzowymi. Można używać też nalewki nagietkowej lub wywaru z kwiatu nagietka jako okład. Smarować delikatnie lub wykonać okłady na miejsca zmienione chorobowo 2 – 3 razy dziennie. Nagietek można stosować na podrażnioną i uszkodzoną skórę bez obawy, że spowoduje psu ból. Olej kokosowy organiczny Organiczny olej kokosowy ma działanie antybakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe oraz wiele innych korzyści zdrowotnych. Pisałam już o tym na blogu. Dostosowania miejscowego – wcierać delikatnie w miejsca zmienione chorobowo 2 – 3 razy dziennie. Olej kokosowy może być stosowany na podrażnioną skórę bez obawy, że może spowodować ból. Srebro koloidalne Srebro koloidalne jest mocnym antybiotykiem o szerokim spektrum działania. Ma również doskonałe właściwości antyseptyczne, przeciwgrzybicze i dezynfekujące. Już w 400 r pne Hipokrates opisał właściwości przeciwbakteryjne srebra. Oprócz posiadania właściwości antybiotycznych, nowe badania wykazały, że srebro jest jedną z najbardziej skutecznych substancji w zwalczaniu odpornych na antybiotyki, super – patogenów, takich jak MRSA. Stosowanie miejscowe – wcierać delikatnie preparat namoczonym wacikiem w skórę 2 – 3 razy dziennie. Srebro koloidalne można stosować na podrażnioną skórę bez obawy o spowodowanie niepotrzebnego bólu. Świeży czosnek Czosnek jest naturalnym antybiotykiem o szerokim spektrum działania właściwości przeciwalergiczne, antybakteryjne i antynowotworowe, przeciwgrzybicze, przeciwulteniające. Miejscowe stosowanie – zmiażdżyć ząbek czosnku, odstawić na 15 minut, następnie smarować pastą zmienione chorobowo miejsca. Świeży czosnek traci swoje lecznicze działanie po jednej godzinie. Truskawki Truskawki są doskonałym antykoagulantem, działają aseptycznie, oczyszczająco, przeciwgorączkowo Stosowanie – wykorzystuje się do terapii – świeże liście i jagody. Zmiażdżone owoce i liście kładzie się na szmatkę po czym wykonuje okład na chore miejsce 2 -3 razy dziennie. Lawenda Lawenda ma doskonałe właściwości antybakteryjne, przeciwdepresyjne, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, antyseptyczne, przeciwskurczowe, przeciwbólowe, uspokajające, odtruwające, hipotensyjne i właściwości uspokajające. Stosowanie – użyj 10 kropli oleju lawendowego na 1 łyżeczkę oliwy z oliwek. Nie stosuj nierozcieńczonego olejku lawendowego. Wcieraj delikatnie umoczoną watkę w olejku w miejsca chorobowo zmienione 2 – 3 razy dziennie. Lawendę bez obaw można stosować na podrażnione miejsca na skórze. Należy unikać kontaktu z oczami i błonami śluzowymi. Nie należy stosować lawendy u ciężarnych suczek, chorych na padaczkę. Korzeń lukrecji Korzeń lukrecji ma doskonałe właściwości przeciwzapalne, przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne i ułatwiające gojenie się ran. Stosowanie – 10 kropli olejku eterycznego zmieszanego z 1 łyżeczką oleju z oliwek. Nie należy stosować nierozcieńczonego olejku. Unikać kontaktu z oczami i błonami śluzowymi. Można też stosować okłady z naparu korzenia lukrecji. Smarować delikatnie wacikiem miejsca chorobowo zmienione bez obawy, że można spowodować u psa ból. Zabieg wykonać 2 – 3 razy dziennie. Olej z oregano Oregano ma doskonałe właściwości przeciwgrzybicze, antybakteryjne, antyseptyczne, antywirusowe, oregano przydatne jest także do zwalczania robaków jelitowych i pasożytów. Stosowanie – połączyć 1 łyżeczkę oleju z oregano z dwoma łyżeczkami oleju kokosowego lub słodkiego olejku migdałowego. Wacikiem delikatnie smaruje się dotknięte choroba obszary skóry. Papaja Papaja od wieków słynie ze swoich wyjątkowych właściwości: przeciwwzdęciowych, odkwaszających, przeciwzapalnych, przeciwkrzepliwych, przeciwbólowych, przeciwgrzybiczych, przeciwbakteryjnych, przeciwpasożytniczych. A najnowsze badania naukowe potwierdzają, że podnosi także odporność! Papaina, enzym trawienny z grupy proteaz, potrafi w całości strawić ciało obcego organizmu (pasożyta, takiego jak np. nicień), a także rozłożyć białkowe struktury bakterii i grzybów. Proteazy są przecież enzymami rozkładającymi białka! Stosowanie – pokroić kawałek papai i smarować delikatnie chore miejsca 2 – 3 razy na dzień. Papaja jest nie toksyczna dla psów więc można stosować ją z powodzeniem w diecie. Zastosowanie wymienionych preparatów w leczeniu miejscowym grzybicy. Wszystkie produkty wymienione poniżej są również zdrowym dodatkiem do codziennej diety psa. Mogą być stosowane samodzielnie lub w połączeniu. Możesz więc wybrać, któryś z produktów odpowiadających najbardziej Twojemu psu. Sok Aloe Vera – wykorzystuj tylko w 100% czysty sok z aloesu. Stosowanie w codziennej diecie … Sok Aloe Vera działa antybakteryjne, przeciwgrzybiczo i przeciwwirusowo. Sok z aloesu jest nietoksyczny dla psów i może być stosowany według poniższych zaleceń; Małe psy – 1 łyżka stołowa; Średniej wielkości psy – 1/8 szklanki Duże psy – 1/4 szklanki Olbrzymie psy – 1/3 do 1/2 szklanki Ocet jabłkowy – używać tylko organicznego niefiltrowanego, niepasteryzowanego octu Stosować również jako zdrowy dodatek do codziennej diety … Ocet jabłkowy ma działanie antybakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe. Organiczne ocet jabłkowy jest nietoksyczny dla psów, stosuje się go jako dodatek do zdrowej codziennej diety w ilości; Małe psy do 14 kg – 1 łyżeczka; Średnie psy od 15 kg do 34 kg 2 łyżeczki; Duże psy: 35 kg do 84 kg – 1 łyżka stołowa; 85 kg do 134 kg – 1,5 łyżki; 135 kg do 200 kg – 2 łyżki. Olej kokosowy – używać tylko organicznego oleju kokosowego Stosować jako zdrowy dodatek w codziennej diecie … Organiczny olej kokosowy ma działanie antybakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe, ma właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Olej kokosowy jest nietoksyczny dla psów i kotów w przypadku spożycia w rozsądnych ilościach ( Każdy tłuszcz podawany w nadmiarze może prowadzić do problemów zdrowotnych). Olej kokosowy należy stosować w codziennej diecie według poniższych zaleceń. 1/4 łyżeczki na każde 10 kg masy ciała dwa razy na dobę, lub 1/2 łyżeczka na każde 10 kg masy ciała raz na dobę; Czosnek – świeży Zdrowy dodatek w codziennej diecie … Czosnek to naturalny antybiotyk o szerokim spektrum działania, który ma też inne bardzo korzystne właściwości dla organizmu mianowicie – przeciwalergiczne, antybakteryjne, antynowotworowe, przeciwgrzybicze, przeciwutleniające. Właściwie przyrządzony i dostosowany do odpowiedniej dziennej dawki czosnek jest zdrowym i doskonałym dodatkiem do codziennej diety psa Aby przygotować czosnek do zewnętrznego użycia należy: Zmiażdżyć ząbek czosnku; Odstawić na 10 do 15 minut; Następnie delikatnie pocierać czosnkiem chore miejsca na skórze; Świeży czosnek traci swoje właściwości lecznicze po godzinie po jego aktywacji: Aktywację właściwości leczniczych czosnku uzyskuje się przez: Miażdżenie, siekanie, mielenie lub krojenie; Dzięki temu lecznicze właściwości usytuowane w komórkach czosnku są uwalniane i współdziałają ze sobą sprawiając, że staje się on niezwykle korzystny dla utrzymania zdrowia Dzienne dawkowanie: 1 łyżeczka mielonego lub świeżego czosnku drobno posiekanego na dzień, na 40 kg wagi ciała psa Srebro koloidalne Do stosowania jako środek wspomagający leczenie grzybicy Srebro koloidalne jest naturalnym i mocnym antybiotykiem o szerokim spektrum działania. Ma również doskonałe właściwości antyseptyczne, przeciwgrzybicze i dezynfekujące. Stosowanie – wacikiem umoczonym w srebrze koloidalnym delikatnie pocierać chore miejsce. Powtórzyć czynność kilka razy dziennie. Dzienne dawki do spożycia w zależności od wagi psa: Małe psy 2 kg do 10 kg – 1/16 łyżeczki dwa do trzech razy dziennie przez 10 dni; 11 kg do 25 kg – 1/8 łyżeczki dwa do trzech razy dziennie przez 10 dni; Średnie psy: 26 kg do 40 kg – 1/4 łyżeczki dwa do trzech razy dziennie przez okres do 10 dni; 41kg do 55 kg – 1/2 łyżeczki Duże psy 56 kg do 80 kg – 3/4 łyżeczki dwa do trzech razy dziennie przez okres do 10 dni; 81 kg do 100 kg – 1 łyżeczka, dwa do trzech razy na dobę przez okres do 10 dni; 101 kg do 150 kg – 1,1/4 łyżeczki, dwa do trzech razy dziennie przez okres do 10 dni; 151 kg do 200 kg – 1,1 / 5 łyżeczki, dwa do trzech razy dziennie przez okres do 10 dni. Ekstrakt z nasion grejpfruta Środek wspomagający leczenie grzybicy … Ekstrakt z nasion grejpfruta działa przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo, przeciwzapalnie, przeciwpasożytniczo. Ekstrakt z nasion grapefruita nie ma skutków ubocznych jednak może wchodzić w interakcje z niektórymi tradycyjnymi lekami. Nasiona dyni Zdrowy dodatek do codziennej diety … Pestki dyni mają doskonałe właściwości przeciwgrzybicze, działają również przeciwbakteryjnie, są bogate w przeciwutleniacze (wspierające system odpornościowy) i właściwości antynowotworowe. Nasiona dyni są również naturalne środkiem do zwalczania pasożytów wewnętrznych . Stosowanie – zmielić w młynku ziarna na drobny proszek, przechowywać w szklanym pojemniku. Dodawać proszek do jedzenia psa raz dziennie Dawkowanie: ¼ łyżeczki na każde 10 kg masy ciała. Dieta wspomagająca leczenie grzybicy Wysoko przetworzona karma sucha i mokra nie jest dobrym wyborem podczas leczenia grzybicy. Na pewno nie przyczyni się do wzrostu odporności zwierzaka, której ten potrzebuje do walki z chorobą. Będę pisać do znudzenia – najlepsza dietą jest naturalna gotowana lub surowa dieta wzbogacona suplementami organicznymi. Dlaczego suplementy? Dlatego, że mięso, z którego produkowane są karmy surowe jak również mięso, które kupujesz dla swojego psa nie są organiczne. Gdyby było wolne od hormonów, GMO i antybiotyków nie byłoby potrzeby jego uzupełniania suplementami organicznymi. Tak samo jest z warzywami, które powinny pochodzić z ekologicznych gospodarstw. A często niestety kupuje się warzywa wątpliwej jakości w sklepie lub na straganach. Jakie suplementy powinno dodawać się do takiego jedzenia? Będą to kwasy omega 3, synbiotyki i enzymy trawienne. Enzymy trawienne: Wybierz takie, które w swoim składzie zawierają bromelainę lub są oparte na bazie papainy. Może być też suplement trawienny przeznaczony dla ludzi lub specjalny dla zwierząt. Ale bądź ostrożny w wyborze ponieważ większość suplementów dla zwierząt jest niskiej jakości; Wybierając odpowiednie enzymy zwróć uwagę czy są one wolne od: wypełniaczy, substancji słodzących, barwników spożywczych i innych zbędnych i toksycznych składników; Bromelaina jest naturalnie występującym enzymem, który wspomaga proces trawienia; Papaina jest naturalnie występujący enzymem, który wspomaga proces trawienia. Otrzymuje się ją na drodze ekstrakcji enzymu z melonowca. Możesz także podać psu świeżą papaję. Świeże gotowane narządy, takich jak wątroba należy podawać w małych dawkach raz dziennie. Prawda, że terapia grzybicy nie jest aż tak skomplikowana? Aż trudno w to uwierzyć. Tylko trzeba chcieć popracować ze swoim psem. Przez całe życie psa opiekun ani razu nie wykazuje zainteresowania tym, jak działa najbardziej skomplikowana fabryka we wnętrzu jego przyjaciela. A przecież Natura nagrodziła nas i nasze psy właściwościami takimi jak samowystarczalnością, samoregulacją i samoregeneracją. Tylko, że o organizm, podobnie jak i o samochód trzeba dbać, robić okresowe przeglądy, naprawy, smarowania (odpowiednia ilość ruchu), nie mieszać benzyny z naftą (uporządkować odżywianie). I chociaż wymaga to pokonania określonych trudności przejścia na inny tryb życia, to pozbyć się chorób i zachować kondycję swoją i swojego psa można w każdej chwili. Cudowna pigułka i cudowna karma to mit. A jeśli choroba już wystąpi to nad powrotem do zdrowia trzeba niestety popracować. Cudowna pigułka nie spowoduje cudu. Może być tylko jeszcze gorzej. Praca nad powrotem do zdrowia jest nie mniej ważna niż jakakolwiek inna. Poświęciwszy na nią jakieś 30 – 60 minut dziennie stopniowo zrozumiesz, że zdrowia nie da się kupić, tylko trzeba na nie zapracować. Całościowe wsparcie Jeśli potrzebujesz dodatkowego wsparcia lub wskazówek z chęcią Ci pomogę. Najważniejsze dla mnie jest zdrowie Twojego psa. Pamiętaj, konsultacje i porady są bezpłatne. Ponosisz jedynie koszt zakupionych organicznych suplementów. Dziękuję i zapraszam. Tags: chorobynaturalne metody leczenia Grzybica może być przenoszona pomiędzy psami, a nawet ludźmi, dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie pierwszych objawów i rozpoczęcie leczenia. Choroba może dotykać różnych części ciała czworonoga takich jak uszy czy grzbiet, ale również wewnętrznych narządów, czyli wątroby, żołądka. W dalszej części artykułu przedstawione będą najczęstsze objawy grzybicy u psa oraz popularne metody leczenia. Grzybica u psa, czy jest zaraźliwa? Choroby skórne u psów mogą być spowodowane bakteriami, którymi zaraża się nasz pupil. Najpopularniejsze odmiany bakterii czy wirusów, które mogą powodować problemy skórne to:- microsporum canis,- microsporum gypseum,- microsporum może okazać się bezobjawowym nosicielem i w ten sposób zarażać innych domowników bakteriami, grzyby są odporne na warunki środowiskowe, przez co są tak powszechnym schorzeniem. Dlatego też odpowiadając na pytanie: czy grzybicą u psa można się zarazić, odpowiadamy, że niestety tak. Ważne, by dbać o czystość naszego pupila, regularnie go odrobaczać i obserwować jego zachowanie. Legowiska, zabawki czy grzebienie, jakimi szczotkujemy psy, są miejscami, w których gromadzi się najwięcej bakterii. Zarodniki grzybów mogą się rozwijać w każdym miejscu, gdzie znajduje się nadmiar kurzu. Rodzaje grzybicy u psa Wyróżnia się dwa rodzaje grzybicy, które mogą dotykać naszych pupili. Pierwszy z nich nazywany jest powierzchniowym, czyli są to wszelkie zmiany skórne, pojawiające się na ciele psa. Do niej zalicza się przykładowo grzybice pazurów, grzbietu czy uszu u psa. Wszelkie zmiany skórne, czyli tak zwane dermatofity, są bardziej powszechne. Drugi rodzaj schorzenia to grzybica głęboka pojawia się w narządach wewnętrznych, trudno ją zdiagnozować, gdyż wszelkie objawy są niewidoczne gołym okiem, tak jak w przypadku grzybicy powierzchownej. Głęboka grzybica jest rzadziej spotykana, ale tym samym trudniejsza w diagnozowaniu. Często pies nie przejawia żadnych niepokojących zachowań czy braku apetytu, dlatego jedynie wizyta u specjalisty może pomóc w stwierdzeniu grzybicy. Zobacz ofertę witamin dla psa Grzybica u psa jest zaraźliwa, dlatego, jeśli jeden z pupili ma jakiekolwiek objawy, możliwe, że reszta domowników również będzie mieć z tym problem. Rozpoznanie grzybicy jest stosunkowo trudnym zadaniem, dopiero wizyta u lekarza daje stuprocentową pewność co do diagnozy. Mimo to, jeśli zauważymy na ciele psa owalne łuszczenie się skóry czy łysienie, powinniśmy skierować się do specjalisty. Zaczerwienione grudki i stupy mogą powodować stan zapalny, który z kolei doprowadza do nadmiernego świądu w tych okolicach. Pies może odczuwać dość duży dyskomfort oraz zdenerwowanie. Objawy grzybicy u każdego psa są inne, zależne to jest w dużej mierze od rodzaju grzyba oraz wieku czworonoga. Często łysienie i wypadanie sierści może być spowodowane zupełnie inną chorobą. Grzybica u psa jest ulokowana w wielu miejscach, najpopularniejsze z nich to uszy, brzuch, łapy i pazury. Są przypadki psów, u których zmiany skórne występują również na pysku czy nosie. Grzybica u psa jak leczyć Leczenie grzybicy u psa powinno być dobrane indywidualnie. Weterynarz może wykonać badanie, dzięki któremu jest w stanie stwierdzić jaka bakteria spowodowała chorobę, co znacznie przyśpieszy cały proces leczenia. Zmiany skórne mogą postępować w dość szybkim tempie, dlatego ważna jest szybka wygolić sierść wokół zmian skórnych oraz podawać preparaty przeciwgrzybicze miejscowo lub ogólnie. Na rynku dostępne są maści lub tabletki, które przepisuje lekarz weterynarii indywidualnie, dodatkowo zaleca się używać w tym czasie leczniczych szamponów, o delikatnym, ziołowym składzie. Cały proces leczenia może trwać nawet do kilku miesięcy, zależnie od stopnia zaawansowania. Grzybica u psa domowe sposoby Czy są domowe sposoby na grzybicę u psa? Niestety nie jesteśmy w stanie wyleczyć grzybicy w domu, sama diagnoza jest na tyle trudna, że konieczna jest wizyta u weterynarza. Leczenie pupila na własną rękę może jedynie pogłębić problem. Dodatkowo warto zainteresować się profilaktyką. Pies nie powinien mieć styczności ze zbyt dużą grupą innych czworonogów, gdyż to zwiększa prawdopodobieństwo przeniesienia grzybicy. Dbajmy o higienę psa, czyśćmy jego legowiska i zabawki, gdyż tam często gromadzi się dużo bakterii oraz grzybów. Kąpiele w zbiornikach wody czy jeziorach, to też nie do końca dobry pomysł, jeśli mamy możliwość lepiej unikać tego typu u psa to poważne schorzenie, które trudno zdiagnozować. Pamiętajmy, że jest to choroba zakaźna i przenosi się też na ludzi. Dlatego warto dbać o higienę pupila oraz nie zapominać o regularnych wizytach kontrolnych u weterynarza. Obecność kota w domu to powód do radości. Taki kot jest w stanie poprawić każdy dzień swoją obecnością i mruczeniem, które ma przecież wymiar terapeutyczny. Jednak, żeby kot czuł się w Twoim towarzystwie tak dobrze, jak Ty w jego – musisz o niego dbać. Musisz też pogodzić się z tym, że tam, gdzie kot – tam też jego sierść. Warto mieć sprawdzony sposób na sierść kota, ale jeśli nie godzisz się na jego linienie być może sfinks lub inny kot bez sierści byłby dla Ciebie rozwiązaniem. A jak radzić sobie z kotem, który ma sierść i gubi ją po całym domu? Dowiedz się! 1. Dlaczego kot traci sierść? 2. Jak pozbyć się sierści kota z domu? 3. Sposób na sierść kota – jak zadbać o to, by była piękna? Odpowiednia dieta Regularne czesanie 4. Sposoby na sierść kota – podsumowanie Dlaczego kot traci sierść? Żeby poznać dobre sposoby na sierść kota, najpierw należy sobie uświadomić, dlaczego tak naprawdę kot w ogóle tę sierść gubi. Odpowiedź jest bardzo prosta: bo to naturalne! Sierść rośnie, pojawiają się nowe włosy, a stare obumierają i wypadają – to zupełnie normalne zjawisko, które znane jest również ludziom. Włosy wypadają, by zostać zastąpione przez nowe. Z tego powodu każdy kot gubi pewne ilości sierści przez cały rok. Jeśli jednak niepokoisz się, że gubi jej za dużo, na jego ciele pojawiają się łyse plamy lub inne kwestie Cię niepokoją, zgłoś się do lekarza weterynarii. Może się okazać, że kot gubi sierść, bo jest po prostu chory – ma zapalenie skóry, cierpi z powodu grzybicy, jego organizm zmaga się z inną poważną chorobą lub po prostu jest osłabiony. Kot może gubić też sierść z powodu stresu – to bardzo wrażliwe zwierzaki o delikatnej psychice. Jeśli kot nie ma odpowiednich warunków do relaksu, w domu jest za głośno, czuje się zagrożony, pojawił się nowy domownik, czy kot musiał się przeprowadzić lub trafił do nowej rodziny – to normalne, że będzie zestresowany. Wtedy możesz mu pomóc, stosując naturalne środki uspokajające – na przykład olej CBD marki Animal. Koty linieją też intensywnie dwa razy do roku – warto wtedy znać odpowiedni sposób na sierść kota, bo musisz być przygotowany na to, że będzie jej naprawdę dużo. W okresie letnim i zimowym kot zmienia okrywę włosową na taką, bardziej dopasowaną do panujących na zewnątrz warunków. W zimie dodatkowo zwierzak, który przebywa w ogrzewanych pomieszczeniach, może gubić jeszcze większe ilości sierści. Przeczytaj również: Wypadanie sierści u kota – czyli co robić, gdy kot linieje? Jak pozbyć się sierści kota z domu? Jak pozbyć się sierści kota? Istnieją na to sposoby. To wcale nie tak, że musisz się godzić na wszechobecną sierść, jeśli w Twoim domu mieszka kot. Pamiętaj o regularnym odkurzaniu pomieszczeń. Najlepiej używać do tego specjalnej końcówki przeznaczonej właśnie do sierści zwierząt. Możesz też, jeśli chcesz się pozbyć sierści unoszącej się w powietrzu, możesz zdecydować się na Inteligentny Oczyszczacz Powietrza Petoneer Air Master, który kompleksowo zadba o stan powietrza w Twoim domu i zadba o to, by było czyste, wolne od kurzu, sierści, włosów i alergenów. A jak pozbyć się sierści kota z ubrań? Mogą pomóc pralki z inteligentnym systemem prania, w których obecny jest tryb ZWIERZAK. Możesz też zdecydować się na rozwiązanie bardzo proste i skuteczne – wybrać rolkę do zbierania sierści marki Zolux. Sposób na sierść kota – jak zadbać o to, by była piękna? Sposób na sierść kota to też odpowiednie zadbanie o to, by kot nie liniał ponad normę. By jego skóra zawsze była zdrowa, a sierść mocna, lśniąca i zadbana. Co Ci w tym pomoże? Odpowiednia dieta Dieta kota nie pozostaje bez wpływu na stan jego sierści. Dlatego jeśli chcesz, by zachowała ona swoją urodę, była mocna i zdrowa, musisz odpowiednio karmić kota. Kot to naturalny mięsożerca – mięso i tłuszcz zwierzęcy są dla niego podstawą diety. Dlatego podawaj dobre, wysokomięsne karmy, na przykład bezzbożową karmę marki Crave. Dobrym pomysłem będzie też mokra i smakowita karma marki Dolina Noteci czy mokre karmy Jane Cat. Możesz też suplementować olej rybny łososiowy marki Vitasol dla kota lub olej z łososia marki Brit Care. Regularne czesanie Warto jest regularnie wyczesywać kota. To pozwoli Ci pozbyć się martwego włosia i zadbać o odpowiedni stan kociej sierści. Dla wielu kotów to też przyjemny moment, który spędzają ze swoim opiekunem i mają jego uwagę całkowicie dla siebie. Dlatego takie czesanie może bardzo dobrze wpłynąć na wzajemną więź człowieka i kota. Jak często czesać kota? Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy od długości i grubości kociej sierści, a także pory roku. Jeśli kot jest długowłosy lub właśnie jest w porze intensywnego linienia, warto to robić nawet codziennie. Pomożesz kotu w zmianie okrywy włosowej, a także zadbasz o to, by jego sierść się nie kołtuniła. Przy kotach krótkowłosych i takich, które obecnie nie linieją, możesz to robić raz na kilka dni. Do tego celu jednak zawsze przyda Ci się odpowiednia szczotka. Na przykład miękka szczotka dla kota marki Trixie lub gumowa szczotka okrągła marki Zolux. Możesz też zdecydować się na gumowe zgrzebło marki Dingo albo grzebień odkłaczający marki Trixie. Przeczytaj również: Czesanie kota od A do Z. Jak dbać o sierść kota? Sposoby na sierść kota – podsumowanie Jak usunąć sierść kota? Z ubrań możesz się jej pozbyć przez specjalnie rolki do zbierania sierści. Jednak najlepiej jest zadbać o to, by wymiana sierści kota w okresie linienia przebiegała bez zarzutu – dlatego kota warto regularnie wyczesywać, w tym okresie nawet codziennie. Zadbaj też o kocią dietę, co bez wątpienia przełoży się na stan jego sierści i sprawi, że będzie ona wypadać w mniejszych ilościach. Wtedy codzienne sprzątanie będzie łatwiejsze. Czym jest kichanie? Kichanie u kota jest odruchem obronnym – gwałtowną reakcją organizmu na zanieczyszczenia znajdujące się na powierzchni górnych dróg oddechowych, konkretnie nosa. Kichanie kota We wnętrzu jamy nosowej u kota znajdują się małżowiny nosowe, tworzące system filtrujący i ogrzewający powietrze, które dostaje się dalej do dróg oddechowych. Błona śluzowa, którą małżowiny są wyścielone, jest bardzo wrażliwa na ciała obce, nawet bardzo niewielkich rozmiarów. Kiedy drobinki dostaną się do nosa i osiądą na niej, pobudzane są zakończenia nerwów, które stymulują ośrodki odpowiedzialne za kichanie, znajdujące się w pniu mózgu oraz w rdzeniu przedłużonym. W trakcie kichnięcia krtań kurczy się a mięśnie brzucha napinają się. Siła kichnięcia jest tak duża, że może wpłynąć na rytm serca, wyrzucane powietrze jest rozpylane na dużą odległość. Jakie są przyczyny kichania u kotów? Kiedy jest to objaw niepokojący, a kiedy można powiedzieć pupilowi „na zdrowie” i zapomnieć o tym incydencie? Czy każde kichnięcie powinno być skontrolowane przez lekarza weterynarii? Postaram się odpowiedzieć na te pytania w poniższym artykule. Dlaczego kot kicha?Kichanie z powodu alergiiSmogDym papierosowy lub kurzEkspozycja na intensywne światło słoneczneCiała obce w nosie kotaGuzy nowotworoweZły stan uzębienia kotaInfekcje bakteryjneKoci katarGrzybica a kichanie u kotaDiagnostyka i rozpoznanieDomowe sposoby na kichanie Dlaczego kot kicha? Przyczyn kichania u kota jest wiele. Poniżej znajdziesz najczęstsze z nich. Kichanie z powodu alergii Do przyczyn niezakaźnych należą na przykład alergia, inaczej nadwrażliwość. Kichanie jest zwykle objawem alergii wziewnej, czyli na przykład na pyłki. Do najbardziej uczulających pyłków zaliczane są te z traw, ale także z brzozy i wierzby. Kichaniu towarzyszy wtedy zaczerwienienie i rozpulchnienie spojówek, surowiczy wypływ z nosa i oczu. Mimo tego kot często ma dobry humor i jest skory do zabawy, nie występuje też pogorszenie apetytu. Nie obserwuje się także podwyższenia temperatury. Obecność pyłków w powietrzu bardzo często działa drażniąco nawet na te koty, które nie są alergikami. Duże zagęszczenie tych substancji w powietrzu podrażni nawet najbardziej wytrzymały koci nos. Każdy pacjent jest inny – i każde kichnięcie jest inne. Ciężko jest zastosować uniwersalny przewodnik po kocich kichnięciach. Co jeśli przy kichaniu występują inne objawy? Smog Zanieczyszczone powietrze podrażnia błony śluzowe nosa nie tylko u kotów, ale też u innych zwierząt a także u ludzi. Organizm broni się przed smogiem, jak tylko może – a kichanie jest przecież mechanizmem obronnym. Jeśli zatem nasilone kichanie jest obserwowane w okresie jesienno – zimowym i nie towarzyszy mu wypływ z nosa, ani pogorszenie ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia, najprawdopodobniej przyczyną jest właśnie smog. Dym papierosowy lub kurz Obecność dymu papierosowego lub kurzu w powietrzu bardzo często doskwiera naszym pupilom. Bierne palenie tytoniu to najgorsze, co opiekun może zafundować swojemu kotu. Bardzo często ekspozycja na dym papierosowy powoduje podrażnienie błony śluzowej w drogach oddechowych oraz odruch kichania a w dalszej przyszłości zwiększoną podatność na astmę, choroby oskrzeli oraz predyspozycje do nowotworzenia tkanek. Rzucenie palenia wychodzi na zdrowie nie tylko właścicielom kotów, ale także ich czworonogom. Ekspozycja na intensywne światło słoneczne Ekspozycja na intensywne światło słoneczne jest bardzo ciekawą przyczyną ataku kichania. Już Arystoteles zauważył tą zależność u ludzi i opisał ją. Dotyczy co prawda w głównej mierze człowieka, jednak wiele kotów również kicha podczas kąpieli słonecznych lub nagłej ekspozycji na światło. Jedna z teorii o przyczynach powstawania tego odruchu mówi o nadmiernej stymulacji gałki ocznej. Nerw wzrokowy, doprowadzając gwałtowny i intensywny impuls do mózgu, pobudza też sąsiadujące ośrodki – w tym ośrodek kichania. Nie jest to teoria udowodniona naukowo, jednak kto z nas nigdy nie kichnął wychodząc na słońce? Ciała obce w nosie kota Ciało obce znajdujące się w nosie jest kolejną, niezakaźną przyczyną kichania u kota. Ciekawski koci nos często ma kontakt z różnymi substancjami, trawami, kłosami. Wystarczy jeden, mocny wdech w nieodpowiednim miejscu i fragment trawy, kłosa, sierści, igliwia lub drobnego nasionka może zostać zaaspirowany do jamy nosowej. Jest to bardzo nieprzyjemne dla kota – często atak kichania jest dość długi, towarzyszy mu pocieranie nosem o różne przedmioty, pocieranie łapką o nos, głośne miauczenie. Warto obejrzeć wtedy dokładnie nos – jeśli zauważony zostanie wystający fragment ciała obcego można go delikatnie, ostrożnie i powoli usunąć, za pomocą pęsety. W przypadku, gdy ciało obce utkwiło głęboko – lepiej jest udać się do lekarza weterynarii. W niektórych przypadkach, kiedy zostaną przeoczone pierwsze objawy, może dołączyć śluzowo – ropny wypływ z nosa, gorsze samopoczucie, brak chęci do jedzenia – są to objawy powikłania bakteryjnego uszkodzonej tkanki. W takich wypadkach konieczna jest pilna wizyta, usunięcie ciała obcego, dobranie odpowiednich antybiotyków i wygojenie zainfekowanej okolicy. Guzy nowotworowe Guzy nowotworowe w jamach nosowych lub w gardle a także twory przypominające polipy, bardzo często są przyczyną kichania. Rzadko kiedy dają się zauważyć w początkowym stadium wzrostu. Zazwyczaj długo nie dają żadnych objawów, a kiedy są wykryte jest już za późno na skuteczną terapię. Bardzo często guzom w tej lokalizacji towarzyszy: brak apetytu, apatia, pogorszenie ogólnej kondycji zwierzęcia. Da się usłyszeć ciężki, chrapliwy oddech przez nos, zwierzę częściej oddycha przez jamę ustną. Podczas kichania wydalane są skrzepy krwi, często da się zaobserwować wypływ z nosa, o różnym charakterze – może być na początku śluzowaty z domieszką krwi, może w późniejszym czasie przerodzić się w czysto krwisty. Rokowanie w takich przypadkach jest bardzo ostrożne – tylko niektóre guzy nowotworowe, zlokalizowane w tej okolicy są podatne na leczenie farmakologiczne. Zły stan uzębienia kota Przyczyną kichania może być też zły stan uzębienia pupila, zwłaszcza dotyczący zębów szczęki. Zaniedbanie higieny jamy ustnej kota może być przyczyną wielu problemów zdrowotnych. Nadmierne gromadzenie się płytki bakteryjnej powoduje powstawanie ognisk tworzenia kamienia nazębnego. Kamień narasta, wnikając głęboko w kieszonki zębodołowe oraz podnosząc linię dziąsła. Baterie wnikają coraz głębiej pod dziąsło, powodując osłabienie osadzenia zęba w zębodole oraz pogłębienie infekcji w obrębie jamy ustnej. Mogą tworzyć się ropnie okołowierzchołkowe, które bywają częstą przyczyną kichania kota. W takich przypadkach, oprócz kichania można zauważyć bardzo nieprzyjemny zapach z jamy ustnej pupila. Kot jest niechętny do jedzenia, może przyjmować pokarmy żując je tylko jedną stroną. Bywa, że koty uciekają od miski w trakcie posiłku. W takich przypadkach terapia polega na usunięciu przyczyny pierwotnej, czyli kamienia nazębnego, ekstrakcji zębów objętych procesem paradontozy oraz wyleczeniu ropni okołowierzchołkowych. Infekcje bakteryjne Do przyczyn zakaźnych kichania można zaliczyć infekcje bakteryjne. Surowicza wydzielina z nosa bywa całkiem niezłą pożywką dla wielu bakterii. Bakterie najczęściej są czynnikiem wikłającym, raczej rzadko przyczyną pierwotną nadmiernego kichania. W przypadku infekcji bakteryjnej kichaniu towarzyszy ropny wypływ z nosa, gęsty, o zabarwieniu żółtawo – zielonym. Bardzo często spotykamy się z osłabieniem apetytu, brakiem chęci do zabawy. Bakterie, które najczęściej wikłają infekcje w obrębie jamy nosowej to na przykład: Chlamydophila felis, Bordatella bronchiseptica, Mykoplasma felis. W przypadkach infekcji bakteryjnej kluczowe jest szybkie włączenie do terapii odpowiednich antybiotyków, na które są wrażliwe dane bakterie. Koci katar Wirusowe czynniki wywołujące kichanie można połączyć z tymi, które są odpowiedzialne za koci katar. Są to głównie herpeswirus koci typu 1 (FHV-1) oraz kaliciwirus koci (FCV). W przypadku infekcji wywołanej przez czynniki wirusowe kichaniu towarzyszy katar – wodnisty, surowiczy, który może zgęstnieć w przypadku powikłania bakteryjnego. W przypadku infekcji wirusowych ważne jest wspieranie kociej odporności, przez odpowiednie preparaty witaminowe, suplementy, dietę o odpowiednim składzie i jak najlepsze warunki środowiskowe. W przypadkach intensywnej infekcji są wprowadzane leki przeciwwirusowe oraz antybiotyki, które mają zwalczyć możliwość powikłań bakteryjnych. Grzybica a kichanie u kota Infekcje grzybicze są raczej rzadko spotykanym problemem, jeśli chodzi o kocich pacjentów. Kichanie jest obserwowanym objawem, raczej rzadko pojawia się wypływ z nosa. Kot może być apatyczny, niechętny do jedzenia. Na nosie i w obrębie jam nosowych może pojawić się białawy nalot, trudny do usunięcia, wrastający w powierzchnię błony śluzowej. Nozdrza mogą być pokryte nadżerkami i owrzodzeniami w późniejszym okresie choroby. Raczej rzadko grzybica jest pierwotną przyczyną infekcji, częściej wikła zakażenie wirusowe lub bakteryjne. Najczęstszą przyczyną jest drożdżakopodobny drobnoustrój o nazwie Cryptococcus neoformans. Zakażenie grzybicze może być też wywołane przez drobnoustroje z rodzaju: Aspergillus, Trichophyton, Penicillium. Diagnostyka i rozpoznanie Rozpoznanie chorób objawiających się kichaniem Koci katar jest chyba najczęstszą przyczyną kichania u kotów. Te dwa słowa powodują ciarki na ciele każdego kociego opiekuna. Jest złożoną jednostką chorobową, spowodowaną zarówno przez wirusy jak i bakterie. Jednak nie każde, pojedyncze kichnięcie może zwiastować nadchodzącą klęskę i długotrwałe leczenie. Więcej informacji o kocim katarze możecie przeczytać w tym artykule: Kichanie raz na jakiś czas, w częstotliwości jednego kichnięcia na dobę nie jest niczym niepokojącym, zwłaszcza, jeśli nie towarzyszą mu żadne inne, niepokojące objawy. Jeśli jednak ataki kichania są częste, występują w seriach albo o określonej porze, lub towarzyszą im inne objawy, warto zastanowić się nad wizytą u lekarza weterynarii. W przypadku uciążliwego i uporczywego kichania warto zdecydować się na badanie dodatkowe w celu ustalenia przyczyny tego stanu rzeczy. Warto przeprowadzić badanie RTG – pozwoli na ocenę struktur kostnych w obrębie nosa, pozwoli wykluczyć obecność cieniujących ciał obcych. Dzięki zdjęciu RTG można też zauważyć niektóre procesy nowotworowe, zwłaszcza te, które powodują deformację i lizę kości. Rhinoskopia to endoskopowe badanie jam nosowych. Przeprowadza się je w znieczuleniu ogólnym. Polega na włożeniu cienkiego zgłębnika wyposażonego w kamerę do nozdrzy, od strony jamy ustnej. To badanie pozwala w bardzo dokładny i precyzyjny sposób obejrzeć wszystkie struktury znajdujące się w jamach nosowych, sprawdzić prawidłowy przebieg przegrody nosowej. Dzięki rhinoskopii można potwierdzić lub wykluczyć obecność guzów nowotworowych, nacieków zapalnych, obecność nalotów grzybiczych w jamach nosowych. Nawet najdrobniejsze ciało obce zostanie zauważone w trakcie tego badania. Domowe sposoby na kichanie Czy są jakieś domowe sposoby na nadmierne kichanie u kota? Kluczowe w przypadku kichania jest ustalenie jego przyczyny. Dopiero po dokładnym zdiagnozowaniu problemu, można mówić o sposobach i metodach leczenia. Z pewnością są domowe sposoby na zmniejszenie intensywności objawów kociego alergika – usunięcie poduszek z naturalnego pierza, częste pranie legowisk dla kota i kocyków, odkurzanie i wietrzenie pomieszczeń. Koty, które kichają głównie z powodu smogu i zanieczyszczeń powietrza poczują ogromną ulgę, kiedy troskliwi opiekunowie zdecydują się na zakup domowego filtra powietrza i rzucą palenie. Jak w przypadku każdego schorzenia, bardzo ważne są konkrety – dopiero po ustaleniu dlaczego kot kicha, można wdrożyć skuteczną terapię, i na kocie „A psik!!” odpowiedzieć spokojnie „na zdrowie!”. Domowe sposoby na grzybicę stóp pozwolą nam szybko zwalczyć infekcję grzybiczą o łagodnym przebiegu lub w początkowym stadium rozwoju. Ocet, czosnek czy wyciąg z pestek grejpfruta to sprawdzone metody na łuszczenie się skóry podeszwy stóp i ich bocznych powierzchni czy zaczerwienioną skórę między palcami. Sprawdź, jak leczyć grzybicę naturalnymi sposobami. Domowe sposoby na grzybicę stóp pozwolą nam szybko zwalczyć infekcję grzybiczą o łagodnym przebiegu lub w początkowym stadium rozwoju, która objawia się tylko powierzchownymi zmianami grzybiczymi na skórze gładkiej. Grzybica - objawy i profilaktyka Grzybica stóp może być: międzypalcowa (tzw. stopa atlety lub sportowca) - najbardziej powszechna; pierwsze zmiany pojawiają się między piątym a czwartym palcem stopy, bo to między nimi jest najcieplej, najwilgotniej i najciaśniej potnicowa - to liczne drobniutkie pęcherzyki na podeszwach stóp, którym towarzyszy czerwone zabarwienie skóry złuszczająca - to przede wszystkim nadmierne rogowacenie i złuszczanie się naskórka całej stopy, jej mokasynowa postać zajmuje nie tylko podeszwę, ale i brzeg stopy Pamiętaj, że jeśli grzybica stóp przebiega z silnym stanem zapalnym skóry i charakteryzuje się głębszym skórno-podskórnym umiejscowieniem, należy jak najszybciej udać się do lekarza.

grzybica u kota domowe sposoby